Ռուսաստանը կորցրել է հայ-ադրբեջանական կոնֆլիկտի կարգավորման գլխավոր մոդերատորի դերը։ Այս մասին Facebook-ի իր էջում գրել է ՄԳԻՄՕ-ի Միջազգային հետազոտությունների ինստիտուտի գիտաշխատող, փորձագետ, քաղաքագետ Սերգեյ Մարկեդոնովը։
«Ի՞նչ ունեինք։ Մոսկվայի որոշիչ դերով ստորագրված երեք փաստաթուղթ։ Այս դերի ճանաչումը բոլոր առանցքային խաղացողների կողմից՝ Իրանից եւ Թուրքիայից մինչեւ Արեւմուտք (հիշեք, թե ինչպես Մակրոնն ու Միշելը բրյուսելյան ձեւաչափով առաջին հանդիպումից առաջ երկչոտ աշակերտների պես զանգեցին Պուտինին եւ պարզաբանեցին բոլոր հնարավոր մանրամասները):
Ի՞նչ ունենք հիմա։ Նախաձեռնության բռնազավթում հանրային, ոչ հանրային տարածքում, արեւմտյան օրակարգի ձեւավորում՝ որպես առաջատար։ Պրահայում կայացած քառակողմ հանդիպումն ամրապնդեց այն, ինչ սկսվեց 2021 թվականի դեկտեմբերին Բրյուսելում։ Անկախ նրանից, թե դա մեզ դուր է գալիս, թե ոչ: Եվ պետությունները 100 տոկոսով աջակցում են այս գծին։
Մոսկվան ուշանում է իր նախաձեռնություններով (Օվերչուկը ինչ-որ բան ասաց Փելոսիի մեկնող գնացքի հետեւից, իսկ Զախարովան խոսեց Խովաեւի ջանքերի եւ «համապարփակ առաջարկների» մասին՝ բրյուսելյան բանակցությունների չորս փուլերից հետո, Ռիկերի, Ռոքֆեի այցերից, Փաշինյանի՝ Փարիզ այցից եւ գրեթե միաժամանակ Պրահա այցից հետո)։
Լռություն, ուշացում․․․ «լացող հայրենասիրություն»՝ որպես դիսկուրս (սա այն դեպքում, երբ բոլորն են մեղավոր, բացի ինձնից):
Ինձ կասեն. «Փաշինյանն ուզում էր գնալ Արեւմուտք»։ Նա գնաց, երբ Մոսկվան փաստացի դադարեց արձագանքել Ղարաբաղի շուրջ եւ հայ-ադրբեջանական սահմանի ազդակներին: Նախ՝ Փառուխ, Աղավնո-Սուս-Լաչին, ապա՝ Ջերմուկ․․․Ոչ ոք չի ասում, որ անհրաժեշտ էր երկրորդ ճակատ տեղակայել Կովկասում։ Բայց հնարավոր էր եւ անհրաժեշտ էր չորրորդ եւ հինգերորդ համատեղ հայտարարություններն անել, ակտիվացնել դիվանագիտության եւ միջնորդության բոլոր մակարդակները, եւ ամենակարեւորը՝ խաղալ հրապարակավ, այլ ոչ թե կիսագաղտնի հանդիպումներում եւ կուլիսներում։
Ինձ կասեն՝ «Ուկրաինան ստիպեց, որ ամեն ինչ հետին պլան մղվի»։ Ես կպատասխանեմ՝ «Հին գործերը մինչեւ վերջ չհասցնելով՝ ռիսկային է նոր գործեր սկսելը։ Եվ եթե սկսել եք, ապա պետք է ավարտեք նախորդ գործը, այլ ոչ թե վարվեք մուլտֆիլմի հակահերոս Օբեսչալկինի պես»։
Եվ այսօր պահանջներ պետք է առաջադրեք առաջին հերթին ինքներդ ձեզ։ Եվ դասեր քաղեք, քանի դեռ ուշ չէ։ Միայն մի խնդիր կա՝ որտե՞ղ միացնել Սորոս-Շմորոս նվագարկիչը։ Բայց խնդիրը նաեւ այն է, որ գերտերություններ չեն ստեղծվում «լացող հայրենասիրության» օգնությամբ»,-գրել է Մարկեդոնովը։
