Կարծում եմ՝ հատկապես այս ժամանակաշրջանում հերոսականությունը ամենամեծ պրոբլեմն է, որը մենք կարող ենք ունենալ. խնդրում եմ չշփոթել հերոսությունը հերոսականության հետ Այս մասին այսօր՝ մայիսի 24-ին, ԱԺ-ում հյտարարեց ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը՝ անդրադառնալով ՀԱԿ փոխնախագահ Լեւոն Զուրաբյանի հայտարարություններին:
«Մրցավազքը, թե ով է ավելի հայրենասեր, եւ ով է ավելի հաղթանակ, կարող է շատ մեծ խնդիրներ առաջացնի: Նույն Ալմա-Աթայի հռչակագիրը, որով մենք առաջնորդվում ենք այսօր, ստորագրել է Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը: Այդ հռչակագիրն ունի մի իմաստ, որ երկրները ընդունում են, որ երկրների վարչական սահմանները դառնում են պետական սահմաններ եւ դրանք անխախտելի են: Սա Տեր-Պետրոսյանն է ստորագրել, եւ եթե չեմ սխալվում այն վավերացվել է խորհրդարանի կողմից, որտեղ Տեր-Պետրոսյանը մեծամասնություն է ունեցել, ինքն էլ Գերագույն խորհրդի նախագահն է եղել: Այդ ժամանակ ՀՀ գերագույն խորհրդի պատգամավորներ են եղել Սերժ Սարգսյանն ու Ռոբերտ Քոչարյանը:
Տեր-Պետրոսյանը նույնիսկ այդ հռչակագրի ստորագրումից հետո 1990-ականներին ռուսալեզու «Զերկալո» թերթին հարցազրույց է տվել, խոսակցություն է եղել ինքնավարությունների մասին: Լրագրողը նրանից հետաքրքրվել է ռուսական մոդելի ինքնավարության եւ ԼՂ-ի զուգահեռների միջեւ: Տեր-Պետրոսյանը պատասխանել է. «Статус российских автономии сегодня таквж, что я думаю он в полне бы удовлетворил население Нагорного Карабаха. Мы болшего и не хотим»: Այսինքն հիմա իրենք ասում են՝ անկախությունն է եղե՞լ իրենց քաղաքական պայքարի իմաստն ու նպատակը»,-ասաց Փաշինյանը:
Նա անդրադարձավ ԼՂ բանակցային փուլերին՝ նշելով. «Հիմա էլ հարցազրույց են տալիս ասում են՝ այ, 1995-ին սենց պետք է լիներ, 1997-ին սենց պետք է լիներ: Հետո մյուսները գալիս են, վրձինը վերցնում են ասում են՝ 1998-ին սենց պետք է լիներ, 2003-ին սենց, 2007-ին՝ սենց եւ այլն: Ընկերներ, թող լիներ: Այսօր մի վերնագիր կարդացի, որի հեղինակին շատ շնորհակալ եմ, փորձագետ, մեզ բոլորիս շատ հայտնի մարդ: Վերնագիրն այսպես էր. «Փաշինյանը որոշել է հրաժարվել «կռուտիտի» քաղաքականությունից»: Ես շնորհակալ եմ նման վերնագրի համար:
Թող լիներ, հիմա պետք է ասեն՝ մենք ուզում էինք լուծել, վատ մարդիկ չթողեցի՞ն: Եթե իրենք անկախության համար էին պայքարում, բայց 1998-ի իշխանափոխությունը նրա համար էր, որ պարտվողական են իրենք: Բա դուրս գային ասեին՝ ժողովուրդ, էս ի՞նչ են խոսում, մենք Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունը չենք ճանաչում, Ղարաբաղի անկախությունը ճանաչում ենք եւ այլն»:
