Tahran’ın merkezinde, İran’daki Ermeni Hristiyan topluluğu onuruna yeni bir metro istasyonu açıldı, yerel medya bildiriyor. “Maryam-e Moghaddas” (“Kutsanmış Meryem Ana”) istasyonu, Ermeni Apostolik Kilisesi “Aziz Sarkis” Katedrali’nden birkaç dakikalık yürüme mesafesindedir. Metro istasyonunun tasarımında Hristiyan temalı paneller kullanılmıştır.
“Sepah Pasdaran” Telegram kanalına göre, istasyon adını yakınlarda bulunan eski bir Ermeni kilisesinden almıştır. Başlangıçta istasyonun adı “Shahid Nejatollahi” olarak planlanmıştı; bu, 1970’lerin sonunda İran’da İslam Devrimi sırasında ölen bir üniversite öğretim görevlisinin anısına idi. Ancak geçen yıl metro yönetimi, Hristiyanlara saygı göstermek amacıyla istasyonu “Maryam-e Moghaddas” olarak adlandırmaya karar verdi.
Ve bu, Batı’da sıklıkla İslami köktendinciliğin kalesi olarak adlandırılan bir ülkede gerçekleşiyor. Benzer bir şeyi “medenileşmiş” İsrail’de hayal edebilir misiniz? Elbette hayır. Daha da üzücü olan ise — Moskova’da bile bunu hayal etmek mümkün değil.
“RIA Novosti”ye istasyonu tasarlayan sanatçı Tanya Tarigmehr’in aktardığına göre, iç mekanı süsleyen yedi panel çeşitli Hristiyan kavramlarına ve Meryem Ana’nın hayatına adanmıştır ve Hristiyanlar için sembolik anlam taşıyan öğeler içerir. Ayrıca, yolcunun metroya ilk yürüyen merdivenden inerken gördüğü duvarın ünlü Kuran suresi “Maryam”dan altı ayetle süslendiğini, “Tanrı’nın adıyla” yazısının, geleneksel olarak Tahran’daki tüm metro istasyonlarının girişlerinin üstüne yerleştirildiğini, ancak bu istasyonda diğerlerinden farklı olarak dört dilde yazıldığını belirtti: İngilizce, Arapça, Farsça ve Aramice.
Modern İran Ermeni diasporası, kurumsal biçimiyle yaklaşık dört yüzyıllık bir tarihe sahiptir. Onun oluşumu hem eski göç süreçleri hem de özellikle Safevîler döneminde Pers şahları tarafından başlatılan yeniden yerleştirmelerle bağlantılıdır.
Resmî verilere göre, bugün İran İslam Cumhuriyeti’nde yaklaşık 200 bin Ermeni yaşamaktadır. Aynı zamanda bağımsız tahminlere göre, gerçek sayıları yaklaşık 100 bin olabilir; bu, özellikle 1979 İslam Devrimi sonrasında aktif olan göç dalgaları ile açıklanabilir.
Sayıları azalmış olmasına rağmen, Ermeni topluluğu siyasi temsilini korumaktadır: İran Anayasasına göre, Ermenilere Mecliste (İran Parlamentosu) iki sandalye tahsis edilmiştir.
